Elektronika półprzewodnikowa
Encyklopedia PWN
optoelektronika
dział elektroniki zajmujący się układami, których działanie jest oparte na zachodzeniu procesów przetwarzania zarówno sygnałów elektr. na opt., jak i sygnałów opt. na elektryczne.
[gr.],
inżynier elektronik, pułkownik WP;
tranzystor
przyrząd półprzewodnikowy o co najmniej 3 elektrodach mający właściwość wzmacniania sygnałów elektr., tj. stanowiący element czynny układów elektronicznych;
[ang.],
fizyk amerykański.
przyrząd, którego działanie opiera się na wykorzystaniu zjawisk związanych z ruchem elektronów w próżni i rozrzedzonych gazach oraz w ciałach stałych (zwłaszcza półprzewodnikach);
german, Ge, germanium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 32;
